ប្រធានាធិបតីចិនគូសបញ្ជាក់នូវ ៥ចំណុចលើកំណែទម្រង់នៃប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ចជាសកលនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដោយចាប់ផ្តើមពីការស្វែងរកសមភាពជារួម

ជាការស្នើឡើងនូវគំនិតផ្តួចផ្តើមអភិបាលកិច្ចសកល (GGI) ក្នុងកិច្ចប្រជុំ “អង្គការសហប្រតិបត្តិការសៀងហៃបូក” នៅទីក្រុងធានជីន ប្រធានាធិបតីចិន លោក ស៊ី ជីនពីង បានគូសបញ្ជាក់ពីគោលការណ៍ចំនួនប្រាំសម្រាប់គំនិតផ្តួចផ្តើមនេះមានដូចជា៖ ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសមភាពអធិបតេយ្យភាព គោរពច្បាប់អន្តរជាតិ អនុវត្តពហុភាគីនិយម តស៊ូមតិវិធីសាស្រ្តផ្តោតលើប្រជាជន និងផ្តោតលើសកម្មភាពជាក់ស្តែង។

កំណែទម្រង់ និងការកែលម្អប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ចសកលនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះបាន ចាប់ផ្តើមពីការស្វែងរកសមភាពរួមគ្នា ហើយគួរតែខិតខំសម្រាប់ប្រព័ន្ធថ្មីមួយដែលផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ទាំងអស់គ្នា។ នេះមិនត្រឹមតែជាជំនឿរបស់ចិនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាគោលការណ៍មួយដែលចិនបានអនុវត្តក្នុងនាមជាអ្នកអនុវត្តអភិបាលកិច្ចល្អសម្រាប់ពិភពលោកអស់រយៈពេលជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ។

សមភាពក្នុងអភិបាលកិច្ចសកលមានន័យថា ប្រជាជាតិទាំងអស់រស់នៅ ដោយមិនគិតពីប្រព័ន្ធនយោបាយ ឬសេដ្ឋកិច្ច ទំហំ ប្រវត្តិ ឬសាសនា សុទ្ធតែមានសិទ្ធិស្មើគ្នាចំពោះអធិបតេយ្យភាព និងការអភិវឌ្ឍន៍។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត វាមានន័យថាប្រជាជាតិទាំងអស់មានសិទ្ធិស្មើគ្នាក្នុងការជ្រើសរើសមាគ៌ាជាតិនៃការអភិវឌ្ឍន៍ និងប្រព័ន្ធនយោបាយរបស់ខ្លួន។ ការជ្រើសរើសរបស់ពួកគេក្នុងការកសាងប្រព័ន្ធជាតិដោយផ្អែកលើប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ ប្រពៃណី និងលក្ខខណ្ឌជាតិរបស់ពួកគេ គួរតែត្រូវបានគោរព។ សមភាពនឹងរោទិ៍ឡើងប្រសិនបើសិទ្ធិបែបនេះមិនត្រូវបានធានានោះ។

គោលការណ៍សមភាពនេះត្រូវបានស្នើឡើងនៅក្នុង GGI របស់ប្រទេសចិនគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងពីការពិតជាមូលដ្ឋាននៃពិភពលោករបស់យើងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។

ការពិតដំបូងដែលយើងត្រូវប្រឈមមុខគឺថា វិសមភាពគឺជាលក្ខណៈពិសេសដែលកំណត់អាយុរបស់យើង។ ទោះបីជាការច្នៃប្រឌិតបច្ចេកវិទ្យាស្ថិតនៅក្រោមសាកលភាវូបនីយកម្មអាចផ្តល់ឱកាសសម្រាប់បណ្តាប្រទេស Global South ដើម្បីយកឈ្នះលើស្ថានភាពលំបាករបស់ពួកគេនៅក្នុងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មសកលដែលមានកម្រិតក៏ដោយ ក៏បណ្តាប្រទេស Global North បានបន្តគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធនេះតាមរយៈគុណសម្បត្តិបង្គោលរបស់ពួកគេដែរនៅក្នុងទុនជាធនធានមនុស្ស និងចំណេះដឹង។ របាយការណ៍មួយក្នុងខែមករាឆ្នាំនេះដែលចុះផ្សាយដោយធនាគារពិភពលោកបានរកឃើញថាដោយសារតែឧបសគ្គក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម បច្ចេកវិទ្យា និងផ្សេងៗទៀត កំណើនសេដ្ឋកិច្ចទាំងមូលសម្រាប់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍បានធ្លាក់ចុះពី ៥.៩%ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ២០០០ មកត្រឹម ៥.១ %ក្នុងឆ្នាំ ២០១០ និងមកត្រឹម ៣.៥ %ក្នុងឆ្នាំ ២០២០។ គម្លាតរវាងប្រទេសអ្នកមាន និងប្រទេសក្រីក្របានរីកធំឡើងជាងមុន។ បន្ថែមលើវិសមភាពរវាងប្រទេសនានា វិសមភាពប្រាក់ចំណូលក្នុងប្រទេសនានានៅតែថេរដដែល។ របាយការណ៍ក្នុងខែឧសភាដោយអង្គការសហប្រជាជាតិក្នុងឆ្នាំនេះបានរកឃើញថា ២/៣ នៃចំនួនប្រជាជនពិភពលោកដែលរស់នៅក្នុងប្រទេសដែលមានវិសមភាពប្រាក់ចំណូលកំពុងកើនឡើង ហើយច្រើនជាង១/៣នៃចំនួនប្រជាជនពិភពលោករស់នៅដោយចំណាយក្នុងចន្លោះពី២.១៥ ទៅ ៦.៨៥ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ។ ការពិតមួយទៀតដែលយើងត្រូវទទួលស្គាល់នោះគឺថា ខណៈពេលដែលបញ្ហាវិវត្តនៃអនាគតរួមគ្នារបស់យើងមានដូចជា នគរូបនីយកម្ម ឬបុព្វហេតុជាសកលអាចផ្តល់ឱកាសសម្រាប់សមភាព នោះវាក៏បានបង្កហានិភ័យសម្រាប់ការរុះរើបន្ថែមទៀតសម្រាប់អ្នកដែលមានគុណវិបត្តិរួចទៅហើយដែរ។ យកបដិវត្តដែលកំពុងបន្តដោយនាំមកជំនួសដោយបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) ជាឧទាហរណ៍ស្រាប់។ ទិន្នន័យរបស់ធនាគារពិភពលោកបង្ហាញថា បើប្រៀបធៀបទៅនឹង៨០% និង ៩៣%នៅក្នុងប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់ និងខ្ពស់បំផុតក្នុងការប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិតមានត្រឹមតែ ២៧%នៅក្នុងប្រទេសដែលមានចំណូលទាប និង ៥២%នៅក្នុងប្រទេសដែលមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាប។ ដូច្នេះបណ្តាប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់កំពុងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ដាច់ដោយឡែកពីគ្នាក្នុងការវិនិយោគលើតម្លៃដែលនាំមកនូវ AI ដោយសារហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធឌីជីថលដ៏ប្រសើររបស់ពួកគេ និងធនធានអភិវឌ្ឍន៍ AI ដ៏សម្បូរបែប។ លើសពីនេះ AI កំពុងប្រឈមមុខនឹងគំរូនៃការអភិវឌ្ឍន៍នៅក្នុងទីផ្សារដែលកំពុងរីកចម្រើន ដែលពីមុនពឹងផ្អែកលើការផលិតដែលផ្តោតលើការនាំចេញ ដោយធ្វើឱ្យការផលិតកាន់តែមានបច្ចេកវិទ្យា និងដើមទុនច្រើន។ វិធីប្រពៃណីនៃការប្រើប្រាស់កម្លាំងពលកម្មកាន់តែច្រើនដើម្បីបង្កើនផលិតភាពកំពុងដំណើរការជាបណ្តើរៗ ដែលនឹងពិបាកជាពិសេសសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចទាំងនេះឆ្ពោះទៅមុខ។ នៅក្នុងការអនុវត្តជាច្រើនទសវត្សរ៍របស់ខ្លួននៅក្នុងអភិបាលកិច្ចសកល ប្រទេសចិនបាននិងកំពុងផ្តល់ចម្លើយរបស់ខ្លួនចំពោះសំណួរនៃសមភាពរួចហើយដែរ។ ចាប់តាំងពីការបង្កើតសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន សមភាពបានស្ថិតនៅជាស្នូលនៃគោលនយោបាយការបរទេសរបស់ប្រទេសចិន ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញនៅក្នុងសំណើគោលនយោបាយសំខាន់ៗមួយចំនួនដូចជា “គោលការណ៍ប្រាំនៃការរួមរស់ដោយសន្តិភាព” សហគមន៍ដែលមានអនាគតរួមគ្នាសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ល។ សមាជិកនៃសហគមន៍ខាងត្បូងសកលលោកផ្ទាល់ ប្រទេសចិនក៏បានបន្តអភិបាលកិច្ចសកលប្រកបដោយសមធម៌ដោយការតស៊ូមតិ។

ប្រទេសចិនបានជំរុញឱ្យមានការតំណាងឱ្យកាន់តែរឹងមាំនៃបណ្តាប្រទេសសកលខាងត្បូងនៅក្នុងយន្តការពហុភាគីដូចជាកំណែទម្រង់នៃមូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ និងការគាំទ្រសហភាពអាហ្រ្វិកក្នុងការក្លាយជាសមាជិក G20 ជាដើម។ ប្រទេសចិនក៏បានផ្តល់ការគាំទ្ររបស់ខ្លួនដល់ការរីកចម្រើននៃសេដ្ឋកិច្ចដែលមិនទាន់មានការអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ ជាឧទាហរណ៍ ចាប់ពីខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៤ ប្រទេសចិនបានផ្តល់នូវការអនុគ្រោះពន្ធសូន្យដល់ប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍តិចតួចទាំងអស់នៅក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិក ដែលខ្លួនមានទំនាក់ទំនងការទូតលើផលិតផល ១០០% ។ សរុបមកការប្រឈមមុខនឹងវិសមភាព និងអយុត្តិធម៌នៅក្នុងប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ចសកល ដែលយើងមាននៅពេលនេះ ហើយការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលការណ៍នៃសិទ្ធិស្មើគ្នាសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា គឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់កែលម្អវា ហើយវាក៏ជាចំណុចចាប់ផ្តើមមួយនៃគំនិតផ្តួចផ្តើមអភិបាលកិច្ចសកល ដែលប្រទេសចិនទើបតែបានស្នើឡើងដែរ ៕ 

សម្រួលអត្ថបទ៖ Borinika Sopharin Em